Professioneel Statuut
versie 1-2-2018 p.1
Professioneel Statuut Psychiatrisch Expertise Centrum
Directie, 01 februari 2018
Inhoudsopgave
1. Inleiding
2. Uitgangspunten
3. Definities
3.1. Professional
3.2. Patiënt
3.3. Instelling
3.4. Directie
3.5. Professionele standaard
3.6. Professionele autonomie
3.7. Verlenen van zorg
3.8. Behandeling
3.9. Behandelingsovereenkomst
3.10. Behandelingsplan
4. Juridisch kader
4.1. De Wet Kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz)
4.2. Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO)
4.3. Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG)
4.4. Wet Bijzondere Opnemingen Psychiatrische Ziekenhuizen (WBOPZ)
4.5. Wettelijke aansprakelijkheid Beroepsuitoefening
5. Verantwoordelijkheden, bevoegdheden en onderlinge verhoudingen
5.1. Directie
5.1.1. borgen professionele autonomie
5.1.2. voorzieningen en kaders
5.1.3. continuïteit van zorg
5.2. Professionals
5.2.1. verantwoordelijkheid en professionaliteit
5.2.2. deskundigheid en bekwaamheid
5.2.3. toets handelen
5.2.4. taken, bevoegdheden en verantwoordelijken
5.2.5. regiebehandelaar
5.2.6. mede (uitvoerend) behandelaar
5.3. Zorgverlening
5.4. Procesverantwoordelijkheid
5.5. Dossiervorming informatieverstrekking aan derden
5.6. Bedrijfsvoering
psychiatrisch
psychiatrisch
psychiatrisch
expertise centrum
expertise centrum
expertise centrum
Professioneel statuut | Psychiatrisch Expertise Centrum | versie 1-2-2018 p.3
1. Inleiding
De samenwerking binnen het Psychiatrisch Expertise Centrum is vastgelegd en geborgd
in het professioneel statuut. Dit professioneel statuut beschrijft de afspraken in het
Psychiatrisch Expertise Centrum omtrent het werk van professionals in de eigen
organisatie.
Het statuut geeft uitdrukking aan het vertrouwen dat de instelling in haar professionals
heeft en toont respect voor de eigen bevoegdheid van de professional over de inhoud
van zijn werk. De professional wordt verondersteld de kaders van zijn werk te kennen
en de mogelijkheden én grenzen van het eigen handelen te onderkennen.
Het professioneel statuut is onlosmakelijk verbonden met het kwaliteitsstatuut van
het Psychiatrisch Expertise Centrum. In het kwaliteitsstatuut staat beschreven hoe het
Psychiatrisch Expertise Centrum de zorg organiseert, met aandacht voor de regie door
de patiënt en voor de kwaliteit en toetsbaarheid van de zorg.
2. Uitgangspunten
Het Psychiatrisch Expertise Centrum is een professionele organisatie waar vanuit
verschillende disciplines gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg wordt verleend.
Patiënten en verwijzers kunnen rekenen op zorg van goede kwaliteit, die gebaseerd
is op actuele wetenschappelijke inzichten en professioneel vakmanschap. De zorg
wordt verleend door betrokken hulpverleners die handelen binnen de grenzen van
de eigen bekwaamheid in overeenstemming met de voor hen geldende professionele
standaarden en in- en externe richtlijnen.
De zorgverlening in de GGz wordt daarnaast bepaald door wettelijke voorschriften,
vastgelegd in de De Wet Kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz), de Wet
Beroepsuitoefening Individuele Gezondheidszorg (BIG), de Wet Bijzondere
Opneming Psychiatrische Ziekenhuizen (WBOPZ) en de Wet Geneeskundige
Behandelingsovereenkomst (WGBO).
Het Psychiatrisch Expertise Centrum hanteert de Zorgstandaarden (https://www.
ggzstandaarden.nl/pagina/toelichting-ggz-standaarden) als basis voor de zorg aan
haar patiënten.
3. Definities
3.1 Professional
De hulpverlener die beroepsmatig diagnostiek, begeleiding of behandeling aan een
patiënt verleent en die een arbeidsovereenkomst met Het Psychiatrisch Expertise
Centrum heeft of in opdracht van Het Psychiatrisch Expertise Centrum patiëntenzorg
verleent.
3.2 Patiënt
Een ieder die een behandelingsovereenkomst heeft met het Psychiatrisch Expertise
Centrum of een ieder die aan de zorg van het Psychiatrisch Expertise Centrum is
toevertrouwd en op grond van de hulpvraag door de professional wordt begeleid en/of
wordt behandeld.
3.3 Instelling
Het Psychiatrisch Expertise Centrum
3.4 Directie
De door de Raad van Toezicht aangestelde perso(o)n(en) belast met het besturen van
het Psychiatrisch Expertise Centrum.
3.5 Professionele standaard
De professionele standaard is het geheel van regels en normen waarmee een
hulpverlener bij het uitoefenen van zijn werk rekening moet houden, dat zowel
technische aspecten van de beroepsuitoefening als normen betreffende de relatie met
de patiënt en maatschappelijke zorgvuldigheidseisen omvat.
3.6 Professionele autonomie
De vrijheid van oordeelsvorming van de professional om, zonder inmenging van
derden, met inachtneming van de professionele standaard, in de individuele relatie
met de patiënt te komen tot diagnosestelling en advisering over behandeling en/
of het verrichten van diagnostische en therapeutische interventies, met als doel de
bescherming en/of verbetering van de gezondheidstoestand van de patiënt.
3.7 Verlenen van zorg
Het geheel van activiteiten in het kader van diagnostiek, behandeling en begeleiding,
waaronder het inzetten van methodische (multidisciplinaire) deskundigheid met
als doel geestelijke gezondheidsproblemen te voorkomen, dan wel het streven naar
herstel of, indien dat niet mogelijk is, binnen de gegeven beperkingen zo veel mogelijk
autonoom functioneren.
3.8 Behandeling
Het geheel van activiteiten in het kader van de (individuele) diagnostiek, therapie en
behandeling.
3.9 Behandelingsovereenkomst
De overeenkomst tussen de instelling en patiënt op grond van de WGBO.
3.10 Behandelingsplan
Het met de patiënt afgesproken individuele plan dat conform de wettelijke eisen
beschrijft welk aanbod/methode van behandeling de patiënt ontvangt naar aanleiding
van de hulpvraag. Het eventuele verpleegplan met de geformuleerde behandeldoelen
maakt deel uit van het behandelingsplan.
4. Juridisch kader
De rechten van de patiënt liggen verankerd in diverse wetten, zoals de Wet op de
geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO), Wet Bijzondere Opneming in
Psychiatrische Ziekenhuizen (Bopz), de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg
(Wkkgz) en de Wet medezeggenschap patiënten zorginstellingen (WMCZ).
4.1 De Wet Kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz)
De Wkkgz vervangt per 1 januari 2016 de Kwaliteitswet zorginstellingen en de Wet
klachtrecht patiënten zorginstellingen. Uitgangspunt van de Wkkgz is de verplichting
voor de zorgaanbieder om goede zorg (diagnostiek, begeleiding, behandeling en
therapie) aan te bieden, waaronder wordt verstaan zorg van goede kwaliteit en van goed
niveau.
Onder goede zorg wordt verstaan zorg van goede kwaliteit en van goed niveau:
a. die in ieder geval veilig, doeltreffend, doelmatig en patiëntgericht is, tijdig wordt
verleend, en is afgestemd op de reële behoefte van de patiënt,
b. waarbij zorgverleners handelen in overeenstemming met de op hen rustende
verantwoordelijkheid, voortvloeiende uit de professionele standaard, waaronder de
overeenkomstig artikel 66b van de Zorgverzekeringswet in het openbaar register
opgenomen voor hen geldende professionele standaard, protocollen en richtlijnen,
naast de binnen de instelling geldende (organisatorische) protocollen en richtlijnen
en
c. waarbij de rechten van de patiënt zorgvuldig in acht worden genomen en de patiënt
ook overigens met respect wordt behandeld.
De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) houdt toezicht op de naleving van de Wkkgz.
De instelling is op grond van de WGBO, als instelling die de overeenkomst met de patiënt
aangaat, aansprakelijk voor fouten in de zorgverlening, ongeacht waar en door wie de fout
in de instelling is gemaakt. De professional is degene die namens de instelling optreedt en
voldoet aan de kwalitatieve eisen als in de wet gesteld. De WGBO ondergaat in de nabije
toekomst nog enkele wijzigingen, bijvoorbeeld met betrekking tot de bewaartermijn van
medische gegevens en het recht op inzage in medische dossiers door nabestaanden.
4.2 Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO)
De Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) beschrijft de rechten en
plichten van patiënten in de zorg. De WGBO is van belang voor iedereen die met medische
zorg te maken krijgt. Wanneer een arts een patiënt gaat onderzoeken of behandelen, is
sprake van een geneeskundige behandelingsovereenkomst. De wet is bedoeld om de positie
te versterken van patiënten die medische zorg nodig hebben.
De WGBO regelt onder andere:
• recht op informatie over de medische situatie
• toestemming voor een medische behandeling
• inzage in het medisch dossier
• recht op privacy en geheimhouding van medische gegevens (beroepsgeheim)
• recht op vrije artsenkeuze
• vertegenwoordiging van patiënten die niet zelf kunnen beslissen
4.3 Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG)
De Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG) moet de kwaliteit
bevorderen van de zorg die beroepsbeoefenaren leveren. De wet BIG regelt dat middels
titelbescherming, (her)registratie eisen en tuchtrecht.
De wet is ook bedoeld om patiënten of patiënten te beschermen tegen ondeskundig of
onzorgvuldig handelen van individuele zorgverleners.
Apothekers, artsen, psychiaters, fysiotherapeuten, klinisch psychologen,
gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten, tandartsen, verloskundigen
en verpleegkundigen zijn verplicht zich te registreren in het BIG-register. Alleen
zorgverleners die in het register staan mogen een beschermde titel voeren zoals die in de
wet staat genoemd. De inspectie houdt toezicht op de opleidingsverplichting die medische
beroepsbeoefenaren hebben om hun vakkennis op peil te houden. Daarnaast controleert
de inspectie de naleving van artikel 40 uit de Wet BIG. Daarin staat onder andere dat
een individuele medische beroepsbeoefenaar verantwoorde zorg moet leveren en aan
kwaliteitsbewaking moet doen.
In artikel 47 lid 2 Wet BIG wordt opgesomd welke beroepsgroepen onder het tuchtrecht
vallen. Dit zijn de arts en psychiater, tandarts, apotheker, klinisch psychologen,
gezondheidszorgpsycholoog, psychotherapeut, fysiotherapeut, verloskundige,
verpleegkundige. Beroepsgroepen die hier niet genoemd zijn vallen derhalve niet onder
het medisch tuchtrecht van de Wet BIG.
In het medisch tuchtrecht staat de kwaliteit van het handelen van een
beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg centraal. Het doel van het tuchtrecht is dan
ook de kwaliteit van het handelen van de individuele beroepsbeoefenaar te bewaken.
4.4 Wet Bijzondere Opnemingen Psychiatrische Ziekenhuizen (WBOPZ)
De Wet Bopz beschermt de rechten van patiënten die te maken krijgen met dwang
in de zorg. In de Wet Bopz staat wat de rechten zijn van patiënten tijdens een
onvrijwillige opname in een psychiatrische instelling. De minister van VWS is primair
verantwoordelijk voor de Wet Bopz en het beleid rondom de wet.
De Wet Bopz wordt over enige tijd vervangen door de Wet Verplichte geestelijke
gezondheidszorg. De nieuwe wet, Wet Verplichte GGZ wil gedwongen behandeling en
opname van mensen met psychische problemen minder ingrijpend maken.
Het Psychiatrisch Expertise Centrum heeft geen klinische voorzieningen en geen
BOPZ erkenning en heeft in die zin niet te maken met de Wet BOPZ.
4.5 Wettelijke aansprakelijkheid Beroepsuitoefening
In de CAO GGZ is in hoofdstuk 3 geregeld dat de persoonlijke burgerrechtelijke
aansprakelijkheid van de werknemer in de uitoefening van zijn functie door de
werkgever (verplicht) verzekerd wordt. De werkgever vrijwaart de werknemer voor
aansprakelijkheid ter zake en ziet af van de eventuele mogelijkheid van regres op
de werknemer. Een en ander is niet van toepassing indien de schade het gevolg is
van opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer. De werkgever voorziet in
adequate rechtsbijstand als de werknemer wordt betrokken in een in- of externe
klachtprocedure, inclusief tuchtrechtprocedure, tenzij er sprake is van opzet of bewuste
roekeloosheid. Dit artikel heeft geen betrekking op strafrechtelijke procedures.
5. Verantwoordelijkheden, bevoegdheden en onderlinge
verhoudingen
De wetten in de gezondheidszorg leggen verantwoordelijkheden neer bij verschillende
organen en personen binnen de instelling. De verantwoordelijkheid is tweeledig: de
verplichting om taken naar beste vermogen uit te voeren én de verplichting om over
de uitvoering van de taken verantwoording af te leggen. Om te zorgen dat iemand
taken naar behoren kan uitvoeren en verantwoordelijkheid kan dragen, dienen taken,
verantwoordelijkheden en bevoegdheden steeds met elkaar in evenwicht te zijn.
In navolgend overzicht is terug te vinden (in grote lijnen) hoe een en ander is geregeld
in het Psychiatrisch Expertise Centrum.
5.1. Directie
De instelling wordt bestuurd door de directie die uit dien hoofde verantwoordelijk is
voor de totale zorg die wordt verleend. Deze zorg dient doeltreffend, doelmatig en
patiëntgericht te zijn, dat wil zeggen een optimale inzet van beschikbare (financiële)
middelen om de best mogelijke kwaliteit te bereiken.
Om de verantwoordelijkheid te kunnen dragen is de directie bevoegd (organisatorische)
richtlijnen en protocollen vast te stellen en aanwijzingen te geven die gelden voor de
uitvoering van de zorg.
5.1.1. De directie borgt en respecteert de professionele autonomie van de professionals
zoals in dit professioneel statuut gedefinieerd.
5.1.2. De directie verschaft de professionals, binnen de mogelijkheden van de instelling,
de noodzakelijke materiële en personele voorzieningen en schept organisatorische
kaders en systemen, nodig voor een passende professionele beroepsuitoefening.
Deze voorzieningen zullen op een zodanig peil worden gehouden dat een
doeltreffende, doelmatige en patiëntgerichte zorg gewaarborgd blijft.
5.1.3. De directie blijft bij afwezigheid van de professional(s) door ziekte, verlof
of vakantie toezien op de continuïteit van de zorg voor de patiënt die een
behandelingsovereenkomst heeft met de instelling.
5.2. De professionals
5.2.1. De professionals ontlenen hun verantwoordelijkheid aan het
deskundigheidsgebied waarvoor zij zijn opgeleid en dienen professioneel
autonoom te kunnen handelen binnen de voor hen geldende professionele (en/
of wetenschappelijke) standaard en met inachtneming van de met de instelling
overeengekomen taken en hiërarchische en functionele indeling. Indien
handelingen voorbehouden zijn aan een bepaalde professional mogen deze alleen
worden verricht door de professional die daartoe zelfstandig bevoegd is, dan
wel in opdracht van de zelfstandig bevoegde. Zij voeren de taken uit in relatie tot
de patiënt, zoals vastgelegd in het individuele behandelingsplan of zoals deze
voortvloeit uit de wet en regelgeving.
5.2.2. De professional is gehouden, en de directie ziet hier op toe, zijn deskundigheid
en bekwaamheid op peil te houden dan wel uit te breiden, zodanig dat hij voldoet
aan de eisen die in redelijkheid aan hem als hulpverlener mogen worden gesteld. Hij
dient in dat kader zorg te dragen dat hij geregistreerd blijft in het voor hem geldende
register als bedoeld in de Wet BIG of een vergelijkbaar erkend register. De directie
stelt de professional in staat zijn bekwaamheid op peil te houden en daarvoor bij- en
nascholing te volgen, ook in het kader van de (her-)registratie.
5.2.3. De professional toetst zijn hulpverlenend handelen regelmatig aan de evidence
en consensus hiervoor binnen zijn beroepsgroep. De directie ziet er op toe dat de
professionals in de gelegenheid zijn regelmatig met elkaar te overleggen betreffende
de vakinhoudelijke ontwikkeling, teneinde de kennis en kunde op peil te houden.
5.2.4. Taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de professional zijn
vastgelegd in de functiebeschrijving, in de beschrijving van een zorgstandaard
en een generieke module, binnen vigerende algemene en bijzondere wet en
regelgeving.
5.2.5. De regiebehandelaar is de beroepsbeoefenaar die verantwoordelijk is voor
de regie en de coördinatie van het zorgproces van een individuele patiënt. De
regiebehandelaar heeft een wezenlijk aandeel in de inhoudelijke behandeling.
Deze verantwoordelijkheid schept verplichtingen en stelt eisen aan de individuele
deskundigheid en competenties van de regiebehandelaar, die vooral goed in
staat moet zijn eigen grenzen te (h)erkennen en specialistische deskundigheid
in te schakelen indien nodig. De psychiater of de klinisch psycholoog stelt zelf de
diagnose, indien dit op inhoudelijke gronden is aangewezen en/of een wettelijke
regeling dit vereist.
Indien een ander dan de psychiater of klinisch psycholoog regiebehandelaar
is, heeft de patiënt te allen tijde de mogelijkheid een afspraak te maken met de
psychiater of klinisch psycholoog. De regiebehandelaar zorgt ervoor dat in overleg
met de patiënt een behandelingsplan wordt opgesteld, en draagt er zorg voor dat
dit wordt uitgevoerd en – wanneer omstandigheden daartoe aanleiding geven –
wordt bijgesteld. Elke betrokken beroepsbeoefenaar is op een specifiek deelgebied
inhoudelijk deskundig en verantwoordelijk. De regiebehandelaar draagt er zorg voor
dat de verrichtingen of activiteiten van allen die beroepshalve bij de behandeling
van de patiënt betrokken zijn – en dus ook zijn eigen verrichtingen of activiteiten –
op elkaar zijn afgestemd. Het is van essentieel belang dat in de behandeling de juiste
c.q. aangewezen deskundigheid wordt betrokken; de regiebehandelaar mag niet aan
relevante deskundigheidsgebieden voorbij gaan. In het multidisciplinair overleg zijn
alle benodigde deskundigheden vertegenwoordigd.
Het overleg is gericht op overeenstemming door middel van gezamenlijke
besluitvorming.
Bij verschil van mening of inzicht over de in te stellen behandeling heeft de
regiebehandelaar uiteindelijk de doorslaggevende stem, echter niet eerder dan
nadat alle betrokken deskundigen gehoord zijn. De regiebehandelaar ‘stuurt’
derhalve zowel de inhoud, het proces, als de betrokken beroepsbeoefenaren; hij
draagt verantwoordelijkheid voor de integrale behandeling. Daarnaast is hij voor
alle betrokkenen, inclusief de patiënt en diens naaste betrekkingen, het centrale
aanspreekpunt.
Binnen Het Psychiatrisch Expertise Centrum kunnen onderstaande beroepsgroepen
regiebehandelaar zijn:
• de psychiater,
• klinisch (neuro) psycholoog,
• psychotherapeut,
• GZ-psycholoog,
• verpleegkundig specialist,
• klinisch geriater respectievelijk specialist ouderengeneeskunde wanneer het
zorg aan ouderen betreft
• verslavingsarts wanneer het verslavingszorg betreft.
5.2.6. Mede (uitvoerend) behandelaar. Binnen het kader van het behandelingsplan kan
de mede (uitvoerend) behandelaar zelfstandig uitvoering geven aan (delen van)
het behandelingsplan. Hij voorziet de regiebehandelaar regelmatig en op tijd van
(nieuwe) informatie, zodat deze zijn verantwoordelijkheid kan waarmaken. De
behandelingsverantwoordelijkheid is voorbehouden aan beroepsgroepen, die in
overeenstemming met het deskundigheidsgebied van de wet BIG, zelfstandig de
verantwoordelijkheid kunnen dragen voor de uitvoering van het behandelingsplan
5.3. Zorgverlening
5.3.1. Per patiënt is één professional verantwoordelijk is voor het (doen) opstellen en
uitvoeren van een behandelingsplan . Dit is de regiebehandelaar. Deze betrekt zo
nodig andere behandelaren bij de behandeling.
5.3.2. De psychiater wordt ongeacht de specifieke behandelsetting ten minste
geconsulteerd en bij evaluaties betrokken:
a. wanneer er gevaar dreigt voor anderen of voor de patiënt/patiënt (waaronder
suïcidegevaar),
b. wanneer ECT overwogen wordt,
c. indien middelen- of maatregelentoepassing dan wel dwangbehandeling in het
kader van de Bopz of WGBO (alleen niet-psychiatrische behandeling) overwogen
wordt,
d. in geval van het afgeven van een geneeskundige verklaring in het kader van de
Bopz,
e. indien medisch coördinerende zorg nodig is bij verdenking op somatische
problematiek,
f. indien er sprake is van een verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding,
g. wanneer er sprake is van een non-respons op de behandeling (conform richtlijn/
zorgstandaard).
5.3.3. Psychiaters of klinisch psychologen kunnen taken binnen daartoe in de instelling
geldende regels laten uitvoeren door andere artsen.
5.3.4. De regiebehandelaar zal patiënten behandelen of begeleiden, waar nodig in
multidisciplinair verband, en betrekt hierbij in voorkomende gevallen de familie en/
of andere naastbetrokkenen.
5.3.5. De regiebehandelaar draagt zorg voor een met de patiënt besproken
behandelingsplan, dat voldoet aan de wettelijke eisen die in de WGBO
(respectievelijk in de Wet Bopz) zijn beschreven. Bij kinderen tussen de 0-12 jaar
vindt de bespreking plaats met wettelijke vertegenwoordigers én is toestemming
van de wettelijke vertegenwoordigers vereist. Tussen 12-16 jaar is toestemming
van de patiënt en diens wettelijke vertegenwoordigers vereist. Vanaf 16 jaar is
toestemming van de jongere vereist.
5.3.6. De regiebehandelaar zal de patiënt en zo nodig de wettelijke vertegenwoordiger(s)
in zo begrijpelijk mogelijke taal informatie verstrekken over de behandeling/
begeleiding van de patiënt, waaronder voorgestelde behandeling en/of onderzoek.
5.3.7. De regiebehandelaar vangt eerst aan met de behandeling na toestemming van
de patiënt of diens wettelijke vertegenwoordiger(s). Alleen in gevallen bij wet
toegestaan kan de behandeling zonder toestemming plaatsvinden. Indien nodig
overlegt de regiebehandelaar, in overleg met de patiënt, met de verwijzer of
huisarts.
5.3.8. Iedere professional geeft niet zonder toestemming van de patiënt informatie aan
derden en niet dan nadat de gerichte informatie besproken is met de patiënt, tenzij
wettelijke bepalingen hiervoor een specifieke uitzondering geven.
5.3.9. Indien een professional gegronde redenen meent te hebben de behandeling/
begeleiding van een patiënt niet op zich te kunnen nemen, dan wel af te breken,
dan overlegt hij dit met de regiebehandelaar en draagt, indien de besloten wordt de
behandeling/begeleiding niet te starten dan wel af te breken, zorg voor voldoende
continuïteit van de behandeling/begeleiding.
5.3.10. Een professional behandelt/begeleidt de patiënt onder zijn persoonlijke
verantwoordelijkheid, binnen de grenzen van zijn bekwaamheid en in
overeenstemming met de voor hem geldende professionele standaard, binnen de
door de instelling vastgestelde protocollen en richtlijnen vanuit de beroepsgroep.
5.3.11. Een professional schakelt, indien hij de grenzen van zijn bekwaamheid bij
voortzetting van de behandeling/begeleiding zou overschrijden, in overleg met de
regiebehandelaar een collega in die wel de bekwaamheid bezit, die dan gehouden is
deze (specifieke) bekwaamheid/deskundigheid in te zetten.
5.3.12. Afhankelijk van de aard van de hulpvraag van de patiënt en van het
deskundigheidsgebied van waaruit het aanbod geleverd wordt, wordt bepaald welke
professionals uit welke disciplines worden ingezet.
5.3.13. Een professional draagt binnen zijn verantwoordelijkheidsgebied bij aan de
totstandkoming en het onderhouden van externe relaties, zodat indien nodig
een goede overdracht van patiënten naar andere instellingen dan wel collegahulpverleners
gewaarborgd is.
5.3.14. Een professional is gehouden medewerking te verlenen aan het tot stand
komen en implementeren van (zorginhoudelijke) richtlijnen, protocollen die ook
instellingsgebonden kunnen zijn.
5.4 Procesverantwoordelijkheid
5.4.1. Op grond van de arbeidsovereenkomst kan het bestuur van de instelling
nadere eisen stellen aan de professionals op bijvoorbeeld het gebied van het
verlenen van medewerking aan een klachtenregeling, het verschijnen voor een
klachtencommissie of lidmaatschap van commissies.
5.4.2. De professional draagt zorg voor een goede dossiervorming en
informatieoverdracht (met toestemming van de patiënt) en geeft alle relevante
informatie aan andere professionals die bij de zorgverlening aan deze patiënt
betrokken zijn.
5.4.3. De professional zal bij doorverwijzing van de patiënt overleg plegen met de in te
schakelen hulpverlener over de verwijzing en alvorens zelf het contact af te sluiten
erop toezien dat de verwijzing op een goede manier tot stand is gekomen. Wanneer
de professional medebehandelaar blijft, zal hij zorg dragen voor een goed periodiek
overleg.
5.4.4. Bij (on)voorziene afwezigheid draagt de professional zorg voor een adequate
overdracht en voor toegankelijke informatie ten behoeve van degene(n) die hem
waarneemt (waarnemen) of vervangt (vervangen).
5.4.5. De waarnemend professional heeft voor wat betreft de zorg aan de patiënt
gedurende de tijd dat wordt waargenomen dezelfde verantwoordelijkheden als de
oorspronkelijke professional.
5.5 Dossiervorming, informatieverstrekking aan derden
5.5.1. De professional is gehouden van iedere door hem te behandelen/begeleiden
patiënt, met inachtneming van de wettelijke bepalingen* en de binnen de instelling
voorgeschreven regels, een patiëntendossier bij te houden.
5.5.2. De directie zorgt voor een protocol ten aanzien van registratie van
persoonsgegevens, dossiervorming, inzagerecht en reglementen bescherming
persoonsgegevens, overeenkomstig de Wet bescherming persoonsgegevens (WBP).
5.5.3. De professional is gebonden aan zijn wettelijke geheimhoudingsplicht ten
aanzien van de patiënten en de verslaglegging in het dossier betreffende de
patiënt).. 5.5.4. Het gebruik maken van niet tot de patiënt herleidbare gegevens
uit dossiers ten behoeve van wetenschappelijke publicaties dan wel onderzoeken,
geschiedt overeenkomstig de wettelijke bepalingen en alleen met toestemming van
de behandelverantwoordelijke professional. Van patiënten die niet meer in zorg
zijn, is toestemming van de directie noodzakelijk. Voor gebruik van tot de patiënt
herleidbare gegevens ten behoeve van de externe verantwoording is toestemming
van de patiënt dan wel de wettelijke vertegenwoordiger nodig.
5.5.5. Het verrichten van wetenschappelijk onderzoek in de instelling is onderworpen
aan de toestemming van de directie. Voordat deze toestemming verleend kan
worden zullen eerst de ter zake binnen de instelling geldende procedures
doorlopen worden. Uitvoering van wetenschappelijk onderzoek vindt voor zover
van toepassing plaats met inachtneming van de Wet medisch wetenschappelijk
onderzoek met mensen (WMO).
5.5.6. De directie draagt er zorg voor dat de patiëntendossiers worden bewaard
overeenkomstig de daarvoor geldende wettelijke bepalingen en dat de bewaring
zodanig is dat onbevoegden daarvan geen kennis kunnen nemen.
5.5.7. Wanneer een patiënt verzoekt om vernietiging van zijn dossier, zal dit verzoek
conform de binnen Het Psychiatrisch Expertise Centrum vastgelegde afspraken
worden afgehandeld.
5.6 Bedrijfsvoering
5.6.1. De professional dient een actieve bijdrage te leveren aan de kwalitatieve
rapportage en registratie van zijn verrichtingen volgens de daarvoor binnen de
instelling geldende regels.
5.6.2. De professional baseert het handelen op protocollen, richtlijnen en veldnormen
of ‘best clinical practise’. De mogelijkheid bestaat om in het belang van de patiënt
gemotiveerd van richtlijnen af te wijken.
5.6.3. Onverlet hetgeen in dit professioneel statuut is beschreven, houdt de professional
zich, conform eisen die gesteld worden aan goed werknemerschap, bij de uitvoering
van taken aan de aanwijzingen welke door of namens de directie worden gegeven.
Deze aanwijzingen dienen te voldoen aan de eisen die gesteld worden aan goed
werkgeverschap.
5.6.4. De professional houdt zich bij extern optreden aan de afspraken en regels die
binnen de instelling gelden betreffende de contacten met de pers, media en andere
instanties.
5.6.5. De professional is gehouden medewerking te verlenen aan de totstandkoming en
uitvoering van het kwaliteitsbeleid van de instelling. De professional levert binnen
redelijke grenzen een bijdrage aan instructie en opleidingsactiviteiten en het leveren
van patiënteninformatie.
*: Wet Bescherming Persoonsgegevens (WBP), Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst
(WGBO) en Wet Bijzondere opnemingen in Psychiatrische Ziekenhuizen (WBOPZ)